Book List

<h2 style="text-align: center;">အခန်း ၁၃၁၄</h2> <h2 style="text-align: center;">မချုပ်တည်းထားနိုင်တော့သည့် ငရဲအကျဉ်းထောင်</h2> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p>တားမြစ်ဝိညာဉ်မြို့တော်၏အထက်တွင် ကြောက်မက်ဖွယ်ဖိအားနှင့် မိုးကြိုးတိမ်တိုက်များက အဆက်မပြတ် စုဝေးနေသည်။ လူအားလုံးက ၎င်းတို့ကို ကြောက်လန့်စွာကြည့်နေကြသည်။</p> <p> </p> <p>ယခုနောက်ပိုင်းတွင် တားမြစ်ဝိညာဉ်မြို့တော်၌ ကိစ္စများစွာဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်။ ၎င်း၏နာမည်က ကမ္ဘာမြေအကျဉ်းထောင်တစ်ခုတည်းတွင်သာ ပျံ့နှံ့နေရုံသာမက များပြားသော ကျင့်ကြံသူများကလည်း မြို့ကိုလာရောက်လည်ပတ်ကြသည်။ ယခုအချိန်တွင် မြို့ထတွင် အတိဒုက္ခကို ရင်ဆိုင်နေရသည့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်ရှိပုံပေါ်သည်။</p> <p> </p> <p>“ ကြည့်ကြပါဦး ဒီမိုးကြိုးအတိဒုက္ခက တခြားဟာတွေနဲ့ ထူးခြားတဲ့ပုံပဲ ...”</p> <p>အတွေးအကြုံ မရှိသူများက မိုးကြိုးအတိဒုက္ခက မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုကြောင်းမသိကြပေ။ သို့ရာတွင်အတွေ့အကြုံရှိသော ကျင့်ကြံသူများက ၎င်းကို ခဏတွင်းချင်းမှတ်မိသွားကာ ပင့်သက်ရှိုက်ကုန်ကြသည်။</p> <p> </p> <p>“ အဲ့ဒါ မဟာသူတော်စင်အတိဒုက္ခပဲ ...”</p> <p> </p> <p>“ မဟာသူတော်စင်နယ်ပယ်ကို ဘယ်သူရောက်သွားပါလိမ့်...”</p> <p> </p> <p>“ ဟိုဝိုင်ကြောင့်ပဲလား ... အဲ့ဒါက်ိုသောက်ပြီးရင် ဘုံကိုးပါးသူတော်စင်ငယ်က မဟာသူတော်စင်နယ်ပယ်က ရောက်နိုင်သွားလို့လား ...”</p> <p> </p> <p>လူအများက အံ့ဩနေကြသည်။ ထိုသို့ဖြစ်လာလိမ့်မည်ဟု မည်သူမျှ မထင်ခဲ့ကြပေ။</p> <p> </p> <p>သူတော်စင်ငယ်တစ်ယောက်က မဟာသူတော်စင်ဖြစ်လာရန်အတွက် အရည်အသွေးရှိသော အသွင်ကူးပြောင်းမှုကို ဖြတ်သန်းရန်လိုအပ်သည်။ ၎င်းမှာ မိမိ၏ ကိုယ်ပိုင်လောကငယ်တစ်ခုကို ဖြစ်တည်လာအောင် လုပ်ဆောင်ရခြင်းဖြစ်ပြီး ထိုလောကငယ်အတွင် မဟာနိယာမလမ်းကြောင်းစိတ်ဆန္ဒကို ဖြစ်လာအောင်ပြုလုပ်ပေးရသည်။</p> <p> </p> <p>၎င်းက စွမ်းအင်စုဆောင်းရုံမျှသာ မဟုတ်ပေ။</p> <p>ဝိုင်တစ်ခွက်တည်းနဲ့ အဲ့ဒါကို ဘယ်လိုလုပ် အောင်မြင်အောင် လုပ်နိုင်မှာပါလိမ့်... ဒါပေမဲ့ အားလုံးကို အံ့ဩသွားစေခဲ့တဲ့အကြောင်းကတော့ အဲ့ဒါက အောင်မြင်သွားခဲ့လို့ပါပဲ ...</p> <p> </p> <p>“ အဲ့ဒါနတ်ဘုရားမမြို့တော်ရဲ့ ဧကရီပဲ ... သူမ စားသောက်ဆိုင်လေးထဲ ဝင်သွားတာ ငါကိုယ်တိုင်တွေ့ခဲ့တယ် ... သူမပဲနေမှာ ဝိုင်သောက်ပြီး အဆင့်တစ်ဆင့်ကို တက်နေတာဖြစ်မယ် ...”</p> <p> </p> <p>“ တိုက်ဆိုင်တာများလား ... နတ်ဘုရားမြို့တော်ရဲ့ မဧကရီက အစတည်းက အပြည့်စုံဆုံးအဆင့် သူတော်စင်ငယ်လေ...”</p> <p> </p> <p>“ တိုက်ဆိုင်တာဖြစ်ဖြစ် ဘာဖြစ်ဖြစ် ဒီဝိုင်က ဘုံကိုးပါးသူတော်စင်ငယ်ကို မဟာသူတော်စင်နယ်ပယ်ထဲရောက်အောင် လုပ်ပေးနိုင်တယ်ဆိုရင်တော့ တစ်ခွက်ကို နယ်သာသလင်းကျောက်တစ်သန်းဆိုတာ တန်တယ် ...”</p> <p> </p> <p>အားလုံး ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားကုန်ကြသည်။ ယခုအချိန်တွင် အစောပိုင်းက စားသောက်ဆိုင်ထဲမှ ထွက်သွားကြသော သူကောင်းမျိုးမိသားစုခေါင်းဆောင်များက နယ်သာသလင်းကျောက်တစ်သန်းကိုင်ကာ ပြန်ရောက်လာကြပြီး တားမြစ်ဝိညာဉ်မြို့တော်ထဲ စုဝေးကာ မဟာသူတော်စင်အတိဒုက္ခကို စောင့်ကြည့်နေကြသည်။</p> <p> </p> <p>ဧကရီပိလော့က စားသောက်ဆိုင်ထဲတွင် ထိုင်နေသည်။ သူမမျက်နှာက နီရဲနေသဖြင့် ပိုမိုလှပနေသယောင်ထင်ရသည်။ ဖန်ခွက်များကိုသုတ်နေသည့် ပုဖန်ကို စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာကြည့်လိုက်သည်။ တိုက်ဆိုင်ဖြစ်စေ ထိုသို့မဟုတ်သည်ဖြစ်စေ သူမက ယနေ့တွင် မဟာသူတော်စင်နယ်ပယ်သို့ တက်လှမ်းနိုင်တော့မည်ဖြစ်သည်။</p> <p> </p> <p>ဧကရီပိလော့က သူမခေါင်းထဲမှ ခပ်ထွေထွေခံစားချက်ကို ဖိနှိပ်ကာ ထိုင်ခုံမှထလာသည်။ ဝိုင်က အလွန်ပြင်းသည့်အတွက် သူမ မူးမေ့လဲလုနီးပါးဖြစ်သွားသည်။ သူမက အဆင့်တစ်ဆင့်ကို ကျော်ဖြတ်နိုင်လုနီးဖြစ်နေသည့်အတွက် လဲကျသွား၍မဖြစ်သေးပေ။ သို့ဖြစ်၍ ပုဖန်ကို နှုတ်ဆက်ပြီးသည့်နောက် စားသောက်ဆိုင်အပြင်ဘက်သို့ ထွက်လာလိုက်သည်။</p> <p> </p> <p>ဧကရီပိလော့ စားသောက်ဆိုင်ထဲမှ ထွက်သွားသည်နှင့် တားမြစ်ဝိညာဉ်မြို့တော်တစ်ခုလုံး ဆူညံပွက်လောရိုက်ကုန်သည်။ ယခုအချိန်တွင် ကြောက်မက်ဖွယ်ပေါက်ကွဲမှုများနှင့် မိုးခြိမ်းသံများက လေထဲတွင် ပြည့်နေသဖြင့် ကောင်းကင်နှင့် ကမ္ဘာမြေကြီးပင် တိတ်ဆိတ်နေပုံရသည်။</p> <p> </p> <p>သူမက အတိဒုက္ခကို ကျော်ဖြတ်ရတော့မည်ဖြစ်သည်။ မဟာသူတော်စင်အတိဒုက္ခက မရေမတွက်နိုင်သောလူများ အိမ်မက်မက်ခဲ့ရပြီး ကြောက်ရွံ့ရသောအရာလည်းဖြစ်သည်။</p> <p> </p> <p>အတိဒုက္ခက တစ်ညတာလုံး ကြာမြင့်ခဲ့သည်။ နောက်တစ်နေ့မနက် နေရောင်ခြည်ဖြာထွက်လာချိန်တွင် မိုးကြိုးတိမ်တိုက်များ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ ဧကရီပိလော့၏ ထည်ဝါသော ခန္ဓာကိုယ်က လေထုထဲမျောနေသည်ကို တွေ့နိုင်ကြသည်။ သူမ မျက်လုံးများ မှေးကျဉ်းနေကာ သူမကိုယ်တွင်းမှ စွမ်းအားတစ်မျိုးကို ခံစားနေသကဲ့သို့ထင်ရသည်။</p> <p> </p> <p>ကောင်းကင်ယံတွင် ရယ်သံတစ်သံထွက်ပေါ်လာသည်။ ငရဲဘုရင်အာဟ ရောက်ရှ်ိလာပြီး ဧကရီပိလော့နှင့် ရယ်မောပျော်ရွှင်စွာ စကားပြောနေသည်။</p> <p> </p> <p>မကြညမီအချိန်တွင် ယင်းလုံသည်လည်း တောင်ဝှေးကိုထောက်ကာ ရောက်လာသည်။ သူက ဧကရီကိုခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ ပိလော့သည်လည်း ယခင်ငရဲ၏ သမီးတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်၍ သူမနှင့်ထိုက်တန်သော ရိုသေလေးစားမှုကို ပေးရသည်။ သူမကိုကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ယင်းလုံ၏ရင်ထဲ၌ ခံစားချက်များ ရောထွေးသွားတော့သည်။</p> <p> </p> <p>ယခင်ငရဲဘုရင်က အလွန်အံ့အားသင့်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။ သူ့၏သားသမီးများကလည်း မဟာသူတော်စင်အဆင့်သို့ရောက်သွားပြီး ကမ္ဘာမြေအကျဉ်းထောင်၏ ထိပ်တန်းကျင့်ကြံသူများထဲမှတစ်ယောက် အပါအဝင်ဖြစ်လာပြီဖြစ်သည်။ ဧကရီပိလော့က နတ်ဘုရားပျောက်ကွယ်တောင်မှ ဖြစ်နေသည်မှာ နှမျောစရာပင်ဖြစ်သည်။ သို့မဟုတ်ပါက ငရဲဘုရင်၏ သားသမီးတစ်ယောက်အနေဖြင့် ကမ္ဘာမြေအကျဉ်းထောင်ကို အာဟနှငိ့အတူဦးဆောင်ကာ မကြာခင် စတင်လာတော့မည့် ငရဲအကျဉ်းထောင်၏ တိုက်ခိုက်မှုကို ခုခံနိုင်မည်ဖြစ်သည်။</p> <p> </p> <p>ဧကရီပိလော့က လေထဲတွင်ပျံကာ ပြုံးနေသည်။ ယခုအချိန်တွင် အားလုံးက အိမ်မွေ့ချခံလိုက်ရသကဲ့သို့ ဖြစ်သွားသည်။ ကမ္ဘာပေါ်မှ ပန်းပွင့်များကလည်း တိတ်ဆိတ်စွာပွင့်နေသည်ဟု ထင်ရသည်။</p> <p> </p> <p>ငရဲဘုရင်အာဟနှင့် စကားစမြည်ပြောပြီးသည့်နောက်တွင် စမ်းချောင်းဝါစားသောက်ဆိုင်လေးကို နက်နက်နဲနဲကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အလင်းတန်းတစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားကာ မိုးကုပ်စက်ဝိုင်း၌ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ သူမက နတ်ဘုရားပျောက်ကွယ်တောင်သို့သွားကာ သူမ၏သခင်ကို ဤကိစ္စများအကြောင်း သတင်းပို့ရမည်ဖြစ်သည်။</p> <p> </p> <p>ကောင်းကင်တွင် ပုံရိပ်တစ်ခုက ကျောက်စိမ်းကရားငယ်လေးကို ကိုင်ထားကာ ပါးစပ်က နားရွက်တက်ချိတ်မတတ်ဖြစ်နေသည်။ ထိုလူမှာ စမ်းချောင်းဝါမဟာပညာရှိမှလွဲ၍ တခြားသူမဟုတ်ပေ။ သူက မြေပြင်ပေါ်ဆင်းလာပြီးနောက် စားသောက်ဆိုင်ထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ ပုဖန်နှင့် ခဏတာ စကားစမြည်ပြောပြီးသည့်နောက်တွင် အားလုံးထွက်သွားသည်။</p> <p> </p> <p>…</p> <p> </p> <p>ငရဲအကျဉ်းထောင်က စစ်ဆင်ရေးများစွာကို စတင်လုပ်ဆောင်နေပြီဖြစ်သည်။ ၎င်း၏ဘေးပတ်ပတ်လည်မှ ကမ္ဘာငယ်လေးများကိုစုစည်းကာ မဟာလောကကြီးတစ်ခု တည်‌ထောင်ချင်နေခြင်းဖြစ်သည်။ အချို့ ကမ္ဘာငယ်လေးများမှာမူ ၎င်း၏စွမ်းအားကြောင့်  အညံ့ခံလိုက်ကြသည်။</p> <p> </p> <p>မရေမတွက်နိုင်သော စစ်တပ်ကြီးများက ကျယ်ပြောလှသော မြေပြန့်နေရာတွင် စုဝေးခဲ့ကြသည်။ တစ်ကမ္ဘာလုံးအတွက် ကြီးမားသော အပြောင်းအလဲတစ်ခု ဖြစ်တော့မယောင် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော အော်ရာများ ရောထွေးကာ  ကောင်းကင်သို့ပျံတက်သွားသည်။</p> <p> </p> <p>ထိုစစ်တပ်များက ငရဲအကျဉ်းထောင်၏ မျိုးနွယ်ပေါင်စများစွာမှရောက်လာခြင်းဖြစ်ပြီး ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သောပုံများဖြင့် ကျင့်ကြံသူပေါင်းများစွာပါဝင်ကြသည်။</p> <p> </p> <p>ဂျိန်း ...</p> <p> </p> <p>မျိုးနွယ်စုကိုးခုမှ မဟာသူတော်စင်များက မိုးကုပ်စက်ဝိုင်းမှ ပျံသန်းလာကာ လေထုကို အုပ်မိုးထားသည်။ ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်ဖွယ်အော်ရာများက ၎င်းတို့ထံမှ ပျံ့နှံ့ထွက်ပေါ်လာကာ ပတ်ပတ်လည်မှ လေဟာနယ်ကိုပင် တွန့်သွားစေသည်။ ‌သူတို့အားလုံး ကောင်းကင်ယံတွင် ရပ်နေကြပုံမှာ ကမ္ဘာကြီးကို ထောက်ထားသည့် ကျောက်တိုင်များနှင့်ပင် တူနေသည်။</p> <p> </p> <p>ငရဲအကျဥ်းထောင်က ကမ္ဘာမြေအကျဉ်းထောင်ထက် မဟာသူတော်စင် အရေအတွက် ပိုများသည်။ အဓိက အကြောင်းရင်းမှာ ၎င်း၏ရင်းမြစ်များက ကမ္ဘာမြေအကျဉ်းထောင်ထက် ပိုမိုပေါကြွယ်ဝသောကြောင့်ဖြစ်သည်။</p> <p> </p> <p>ရုတ်တရက် လေဟာနယ်ဆုတ်ပြဲသွားပြီး အက်ရာကိုးခုပေါ်လာသည်။</p> <p> </p> <p>ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် ငရဲအကျဉ်းထောင်ကျင့်ကြံသူများက စိတ်အားတက်ကြွလာကာ တစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းစီကလည်း အလွန်အမင်း စိတ်လှုပ်ရှားလာကြသည်။</p> <p> </p> <p>“ ဂိုဏ်းချုပ်တို့ ...”</p> <p>ငရဲအကျဉ်းထောင်မှ မဟာသူတော်စင်များက တည်ကြည်လေးနက်သော အမူအယာဖြင့် လေဟာနယ်ကို ဦးညွှတ်လိုက်ကြသည်။ မကြာမီအချိန်၌ လေထဲတွင် ပုံရိပ်များစွာပေါ်လာသည်။</p> <p> </p> <p>“ ငရဲကမ္ဘာကို တစ်ခုတည်းဖြစ်လာဖို့ ငါတို့ရှေ့ဆက်တိုးရတော့မယ်... ကမ္ဘာငယ်လေးတွေက သေချာပေါက် လက်နက်ချရမယ် တကယ်လို့ အကျိုးကြောင်း ရှင်းပြလို့ မရရင် အင်အားသုံးပါ ...</p> <p>အရှိန်အဝါရှိသော အသံတစ်သံက လေထဲတွင် ပဲ့တင်ထပ်နေသည်။</p> <p> </p> <p>“  လက်နက်ချဖို့ ငြင်းဆိုတဲ့ အနောက်ပိုင်းဗုဒ္ဓနယ်ပယ်၊ ရွေ့လျားဝိညာဥ်နယ်ပယ် ၊ အသူရာချောက်မသေမျိုးချက်ပြုတ်ခြင်းနယ်ပယ်နဲ့ ကမ္ဘာမြေအကျဉ်းထောင်ကို အနိုင်ယူခဲ့ကြပါ .... ငရဲကမ္ဘာက မဟာလောကကြီးဖြစ်လာဖို့လမ်းကြောင်းကနေ နောက်ပြန်လှည့်လို့ မရတော့ဘူး... ဒါက ကောင်းကင်နဲ့ကမ္ဘာမြေကြီးရဲ့ ဥပဒေသ ဧကန်မုချဖြစ်လာမယ့် သရုပ်သကန်ပဲ ...”</p> <p> </p> <p>ထိုအသံထွက်လာသည်နှင့် အောက်ဘက်မှ စစ်တပ်ကြီးက အော်ဟစ်အားပေးကုန်ကြသည်။ သူတို့၏ မြည်ကြွေးသံကြီးများက ကောငကင်ပေါ်အထိ ရောက်လာကာ ကမ္ဘာတစ်ခွင်လုံးကို တုန်လှုပ်သွားစေခဲ့သည်။ လေထဲမှ မဟာသူတော်စင်များလည်း လင်သီးကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုတ်လိုက်ကြသည်</p> <p> </p> <p>ယခုချိန်က ငရဲအကျဉ်းထောင်၏ အနိုင်မခံ အရှုံးမပေးစိတ်ဓာတ်ကို ပြသရမည့်အချိန်ဖြစ်သည်။</p> <p> </p> <p>ခဏအကြာတွင် ကောင်းကင်ပေါ်၌ နားပင်းလုမတတ် အသံကြီးများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ မျိုးနွယ်ကိုးခုမှ ကြီးမြတ်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများက သူတို့၏ သက်ဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းတာဝန်များကို ဆွေးနွေးတိုင်ပင်နေကြသည်။ မျိုးနွယ်တစ်ခုချင်းစီက လက်နက်ချရန် ငြင်းဆိုမည့် ကမ္ဘာငယ်လေးတစ်ခုကို တိုက်ခိုက်ရမည်ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့ကိုလည်း မဟာသူတော်စင်များက ဦးဆောင်သွားမည်ဖြစ်သည်။</p> <p> </p> <p>မီးနတ်ဆိုးမျိုးနွယ်က ပထမဆုံး စတင်ထွက်ခွာရသည်။ အရာအားလုံးကို မီးလောင်တိုက်သွင်းပစ်တော့မည့် မီးတောက်များ လွှမ်းခြုံထားလျက် သောင်းနှင့်ချီသော မီးနတ်ဆိုးများက မီးပင်လယ်ကြီးသဖွယ် အဝေးမှ ကောင်းကင်ယံသို့ ထွက်ခွာသွားကြသည်။</p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p>ဓားနတ်ဆိုးမျိုးနွယ်နှင့် နယ်သာစားဖိုမှူးမျိုးနွယ်နှင့် အခြားလူများက သူတို့အမိန့်များဆောင်ရွက်ရန် နေရာအသီးသီးသို့ ထွက်ခွာသွားကြသည်။ မျိုးနွယ်တစ်ခုစီတိုင်းတွင် ကိုယ်ပိုင်ပစ်မှတ်တစ်ခုရှိသည်။  မျိုးနွယ်တစ်ခုချင်းစီ၏ အစွမ်းက ကွဲပြားသောကြောင့် သူတို့အနိုင်ယူရမည့် ကမ္ဘာငယ်များကလည်း မတူညီကြပေ။ အားနည်းသော ကမ္ဘာငယ်လေးများကို အားနည်းသည့်မျိုးနွယ်များ စေလွှတ်လိုက်သည်။ ငရဲအကျဉ်းထောင်၏ လုပ်ဆောင်ချက်များအားလုံးက ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိနှင့် ကြိုတင်တွက်ချက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။</p> <p> </p> <p>ဤ စစ်ဆင်ရေးက ငရဲကမ္ဘာတစ်ခုလုံးကို ကြောက်ခမန်းလိလိ ပြောင်းလဲမှုများ ဖြစ်သွားစေမည်ဖြစ်သည်။</p> <p> </p> <p>သို့ရာတွင် ငရဲအကျဥ်းထောင် မျိုးနွယ်စုကိုးခုက ကမ္ဘာမြေအကျဉ်းထောင်ကို မတိုက်ခိုက်ကြပေ။ အဓိကအကြောင်းအရင်းမှာ အဆင့်အတန်းက အလွန်ကွာခြားလွန်းလှ၍ ဖြစ်သည်။ သာမန်မျိုးနွယ်တစ်ခုက ကမ္ဘာမြေအကျဉ်းထောင်ကို သိမ်းပိုက်ရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။</p> <p> </p> <p>စစ်ပွဲ စတင်ခဲ့ပြီဖြစ်လေသည်။ ငရဲအကျဉ်းထောင်စစ်တပ်များ တပ်ဖြန့်ချလိုက်ခြင်းက ငရဲကမ္ဘာတစ်ခုလုံးကို လှုပ်ခါသွားစေခဲ့သည်။ ငရဲအကျဉ်းထောင်သို့ လက်နက်ချလိုက်သော ကမ္ဘာငယ်လေးများက သူတို့၏ ကျင့်ကြံသူများကို စစ်မြေပြင်သို့ အတင်းအကြပ်ပို့ဆောင်ရန် ဖိအားပေးခံရသည်။ လက်နက်ချရန် ငြင်းဆန်သော ကမ္ဘာငယ်လေးများကို အနိုင်ယူရန် ငရဲကမ္ဘာတစ်ခုလုံး စုစည်းသွားပြီဖြစ်သည်။</p> <p> </p> <p>…</p> <p> </p> <p>အသူရာချောက်၏ အောက်ခြေတွင်...</p> <p> </p> <p>ကောင်းကင်ပေါ်မှ ပြုတ်ကျလာသည့် လက်ဖဝါးကြီးကို မဟာတရားသူကြီးက ဒေါသတကြီးကြည့်နေသည်။ မျက်စိတစ်မှိတ်အချိန်တွင်းမှာပင် တရားသူကြီးအဖွဲ့ဝင်များက သွေးထွက်သံယိုဖြစ်ပြီး သေလုနီးပါးဖြစ်ကုန်ကြသည်။ မဟာသူတော်စင်မြောက်များစွာ၏ တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် အသူရာချောက်မြို့တော်၏ မြို့ရိုးများပြိုကျသွားပြီး အကာအကွယ်လည်း လုံးဝပျက်စီးသွားသည်။</p> <p> </p> <p>ငရဲအကျဉ်းထောင်၏ထိန်းချုပ်မှုမှ လွတ်သွားရုံသာရှိသေးသော အသူရာချောက်မှာ ၎င်း၏ ခွန်အားအောက်တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ၍ လက်နက်ချလိုက်ရပြန်သည်။ မီးနတ်ဆိုးမျိုးနွယ်၏ မဟာသူတော်စင်က သူ၏မျိုးနွယ်ဝင်များနှင့်အတူ ပျက်စီးနေသော အသူရာချောက်မြို့တော်ထဲ အလုံးအရင်းဝင်လာသည့်အခါ မဟာတရားသူကြီးနှင့် အသူရာချောက်မြို့တော်၏ မြို့တော်သခင်တို့က လက်နက်ချလိုက်ရသည်။</p> <p> </p> <p>…</p> <p> </p> <p>ရွေ့လျားဝိညာဉ်နယ်ပယ်က ဝိညာဉ်များ နေရာအနှံ့တွင် ပျံသန်းနေသော အေးစက်သည့်ကမ္ဘာလေးဖြစ်သည်။</p> <p> </p> <p>ကြမ်းကြုတ်သော ဧရာမသားရဲကြီးက လေထဲတွင်ရှိနေပြီး ၎င်း၏ခွာက ရွေ့လျားဝိညာဉ်နယ်ပယ်၏ အဓိကမြို့တော်မြို့ရိုးကြီးကို နင်းချေလိုက်သည်။ မရေမတွက်နိုင်သော ကျင့်ကြံသူများက ခွာကြီး၏အောက်တွင် ပျက်စီးသွားသည့် ဝိညာဉ်များဖြစ်ကုန်ကြ၍ ကျန်ရှိနေသော ကျင့်ကြံသူများကလည်း လက်နက်ချရန် ငြင်းဆန်လိုက်ကြသည်။ သူတို့အားလုံး ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်လျက် အပျက်အစီးများကြားတွင် လွှင့်ထူလိုက်သော ဦးချိုနတ်ဆိုးမျိုးနွယ်အလံကို ကြည့်နေကြငည်။</p> <p> </p> <p>…</p> <p> </p> <p>ငရဲကမ္ဘာတစ်ဝိုက်မှ ကမ္ဘာငယ်လေးများတွင် ထိုကဲ့သို့သော အဖြစ်အပျက်များ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေသည်။</p> <p> </p> <p>လူပျံတောင်ကြားက ငရဲအကျဉ်းထောင်၏ ဖိအားအောက်တွင် လက်နက်ချလိုက်ပြီဖြစ်၍ ၎င်းတို့ထံမှ မရေမတွက်နိုင်သော ကျင့်ကြံသူများကို ကမ္ဘာငယ်လေးများထံသို့ ငရဲအကျဉ်းထောင်စစ်တပ်နှင့်အတူ ပို့လွှတ်လိုက်ရသည်။</p> <p> </p> <p>မကြာမီအချိန်တွင် ငရဲကမ္ဘာတစ်ခုလုံး စစ်ပွဲ၏ အခိုးအငွေ့များ ပျံ့နှံ့လာသည်။ ကမ္ဘာငယ်လေးအများစုမှ ခြိမ်းခြောက်ခံလိုက်ရသည်။ လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်နိုင်စွမ်းရှိသော ငရဲအကျဉ်းထောင်ကို ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည့်အခါ ဒုတိယတန်းစားနှင့် တတိယတန်းစားကမ္ဘာငယ်လေး အချို့က လက်နက်ချရန်သာ ရွေးချယ်လိုက်ရသည်။ ထိုကဲ့သို့သော မကောင်းဆိုးဝါးမျိုးကို သူတို့ မခုခံနိုင်ကြပေ။</p> <p> </p> <p> နောက်ခံအင်အားရှိသော ကမ္ဘာငယ်လေးအချို့မှာမူ ချက်ချင်းလက်နက်မချကြပေ။</p> <p> </p> <p>အနောက်ပိုင်းဗုဒ္ဓနယ်ပယ်တွင် ဗုဒ္ဓ၏ အမည်နာမကို ရွတ်ဆိုနေသံက ကောင်းကင်နှင့် ကမ္ဘာပေါ်တွင် ပဲ့တင်ထပ်နေသည်။ ဗုဒ္ဓ၏အလင်းရောင်ဖြင့် မဟာသူတော်စင်တစ်ယောက်က နယ်ပယ်တစ်ခုလုံးကို လွှမ်းခြုံပေးထားကာ ရန်သူများကို လက်ဖဝါးချက်ဖြင့် တိုက်ခိုက်နေသည်။</p> <p> </p> <p>အနောက်ပိုင်းဗုဒ္ဓနယ်ပယ်ကို တိုက်ခိုက်ရန် စေလွှတ်ခံလိုက်ရသော သားရဲဆရာသခင်မျိုးနွယ်မှ မဟာသူတော်စင်က လက်ဖဝါးချက်ကြောင့် ဒဏ်ရာအပြင်းအထန်ရသွားသည်။ သူ၏စစ်တပ်ကြီးက  ဖရိုဖရဲဖြစ်နေပြီး သူတို့ ဆင့်ခေါ်ထားသည့် ရက်စက်သောသားရဲများက သွေးအလိမ်းလိမ်းဖြင့် အသေကောင်များ ဖြစ်ကုန်ကြသည်။</p> <p> </p> <p>အနောက်ပိုင်းဗုဒ္ဓနယ်ပယ်က ပထမတန်းစားကမ္ဘာငယ်လေးတစ်ခု၏ ဂုဏ်သိက္ခာကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်သည်။</p> <p> </p> <p>ထိုအချိန်၌ ဗာဂျရာနယ်ပယ်တွက် ရွှေရောင်အလင်းတန်းများ ဖြာထွက်နေသည့် ကိုယ်လုံးတီးကျင့်ကြံသူနှစ်ယောက်မှာ အရပ်ဆယ်မီတာအမြင့်ထိ တဖြည်းဖြည်းကြီးထွားလာသည်။ သူတို့၏ လက်သီးချကိကြီးဖြင့် ကောင်းကင်ယံရှိ နယ်သာစားဖိုမှူးမျိုးနွယ်မှ နတ်ဘုရားစားဖိုမှူးကို တိုက်ခိုက်နေကြသည်။</p> <p> </p> <p> ကြောက်မက်ဖွယ်အော်ဟစ်သံကြီးများက ကမ္ဘာမြေပြင်ကိုပင် တုန်လှုပ်သွားစေသည်။</p> <p> </p> <p>အချို့ကမ္ဘာငယ်လေးများက လက်နက်ချကြပြီး အချို့က ခုခံတိုက်ခိုက်နေကြဆဲဖြစ်သည်။ အားလုံးကိုခြုံငုံကြည့်ပါက လက်နက်ချခြင်းနှင့် ခုခံတိုက်ခိုက်ခြင်းတိုက်ပွဲများက ငရဲကမ္ဘာတစ်ဝိုက်တွင် ပျံ့နှံ့သွားသည်။</p> <p> </p> <p>…</p> <p> </p> <p>မသေမျိုးချက်ပြုတ်ခြင်းနယ်ပယ်တွင် ဧရာမကြေးတံခါးကြီးက နားပင်းလုမတတ် အသံကြီးဖြင့် တဖြည်းဖြည်းပွင့်လာသည်။ မသေမျိုးသစ်ပင်ကြီးဟ အကိုင်းအခတ်များက ဖြန့်ကျက်လာပြီး ကောင်းကင်နှင့် ကမ္ဘာမြေကို ရိုက်ခတ်ကာ ပဉ္စမအလွှာတစ်ခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။</p> <p> </p> <p>မုန့်ချီနှင့် အခြားမြို့တော်သခင်များက ပဉ္စမအလွှာအပြင်ဘက်မှ စောင့်ကြည့်နေကြသည်။ သူတို့အားလုံး အလွန်ထိတ်လန့်ပြီး မျက်နှာပင် ခဲပြာရောင်သန်းလာသည်။ ငရဲအကျဉ်းထောင်က ရူးနှမ်းစွာဖြင့် စစ်ပွဲတစ်ခုကို စတင်လိုက်မည်ဟု သူတို့မထင်ခဲ့မိပေ။ ရုတ်တရက် ကြေးတံခါးကြီး၏နောက်မှ စစ်ဗုံသံများထွက်ပေါ်လာသည်။  ၎င်း၏ အသံတစ်ချက်ချင်းစီက သူတို့ရင်ထဲတွင် ရိုက်ခတ်သွားသည်။</p> <p> </p> <p>မသေမျိုးချက်ပြုတ်ခြင်းနယ်ပယ်မှ ကျင့်ကြံသူများအားလုံး တိတ်ကျသွားသည်။</p> <p> </p> <p>ယခုလက်ရှိ မသေမျိုးချက်ပြုတ်ခြင်းနယ်ပယ်မှာ အားလုံးက အနိုင်ကျင့်နေကြသည့် ကမ္ဘာငယ်လေးများဖြင့် ထူးမခြားနား ဖြစ်နေသည်။ အချိန်တိုအတွင်း တိုးတက်လာပြီးသည့်နောက်တွင် ကျင့်ကြံသူများက သူတို့ကိုယ်တိုင် စေ့စေ့စပ်စပ် ကျင့်ကြဲကြသော်လည်း စစ်မှန်သည့်စွမ်းအားဖြင့်ယှဉ်ပါက ကွာခြားနေသေးသည်။</p> <p> </p> <p>ရွှီ ..</p> <p> </p> <p>ချွန်ထက်သော ဓားစွမ်းအင်က ကမ္ဘာကြီးကို နှစ်ခြမ်းခွဲလိုက်ပြီး  မဟာသူတော်စင်နှစ်ယောက်က အရံအတားထဲမှ ထွက်လာကာ နယ်ပယ်တစ်ခုလုံးကို အေးစက်စက်ကြည့်နေသည်။ နားပင်းလုမတတ်အော်ဟစ်ကြွေးကြော်သံများနှင့်အတူ ဓားနတ်ဆိုးမျိုးနွယ်မှ ကျင့်ကြံသူများ အရံအတားကို ကျော်ဖြတ်လာပြီး မသေမျိုးချက်ပြုတ်ခြင်းနယ်ပယ်အတွင်းသို့ သတ်ဖြတ်လိုစိတ်များဖြင့် တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးဝင်လာသည်။</p> <p> </p> <p>ရုတတရက် တဲအိမ်ငယ်လေးတစ်ခုက ပေါက်ကွဲသွားပြီး အလင်းတန်းတစ်ခု ကောင်းကင်ပေါ်တက်သွားသည်။ နယ်ပယ်သခင်တိထိုက်က ဂူပိတ်ကျင့်ကြံနေရာမှ ထွက်လာပြီဖြစ်သည်။ သူ၏ရွှေရောင်ဆံပင်များက လေထဲလွင့်နေပြီး မျက်ဝန်းများထဲတွင်လည်း အရောင်တောက်ပနေသည်။ သူ၏ ကိုယ်လုံးတီး ခန္ဓာကိုယ်ကို ရွှေရောင်အလင်းတန်းဖြင့် လွှမ်းခြုံထားပြီး အော်ရာကလည်း ကောင်းကင်အထိ မြင့်တက်နေသည်။</p> <p> </p> <p>ထိုအချိန်တွင် မသေမျိုးသစ်ပင်၏ အကိုင်းအခတ်များက သူ့ကိုလာရောက်ရစ်ပတ်လာသည်။ သူ့မျက်ဝန်းထဲတွင် ကမ္ဘာငယ်လေးတစ်ခုပုံစံ ထင်ဟပ်လာပြီး ကျင့်ကြံဆင့်က တဖြည်းဖြည်းမြင့်လာကာ သူတော်စင်ငယ်နယ်ပယ်၏ အရံအတားကို ချိုးဖောက်ပြီး မဟာသူတော်စင်နယ်ပယ်ထဲ ရောက်ရှိသွားသည်။</p> <p> </p> <p>သူ့မျက်ဝန်းထဲတွင် ဝမ်းနည်းသောအရိပ်အယောင်များ ရှိနေသည်။ ငရဲအကျဉ်းထောင်၏ ဖိအားကြောင့် သူ့ရင်ထဲတွင် ကပ်ဆိုးတစ်ခုဖြစ်လာတော့မည်ကို ခံစားမိ၍ ယခုလေးတင် နိုးထလိုက်နိုင်သည့် မသေမျိုးချက်ပြုတ်ခြင်းနယ်ပယ်၏ မဟာနိယာမလမ်းကြောင်းစိတ်ဆန္ဒဖြင့် သူ့ကိုယ်သူ ပေါင်းစပ်လိုက်</p> <p>သည်။ ထိုသို့ ပြုလုပ်လိုက်ခြင်းက သူ၏ကျင့်ကြံဆင့်ကို မဟာသူတော်စင်နယ်ပယ်တွင်သာ ရပ်တန့်နေစေပြီး အဆင့်ထပ်တက်နိုင်မည့်လမ်းကြောင်းကို ဖြတ်တောက်လိုက်သကဲ့သို့ ဖြစ်သွားသည်။ သူ၏အစွမ်းက ဤနေရာတွင်သာ အမြဲထာဝရ ရပ်နေတော့မည်ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် နယ်ပယ်တစ်ခုလုံး ကပ််ဆိုးကြီးနှင့် ရင်ဆိုင်ရ‌နိုင်သည်ဖြစ်သောကြောင့် ထိုသို့လုပ်လိုက်ခြင်းကို နောင်တမရပေ။</p> <p> </p> <p>ဝီ ...</p> <p> </p> <p>နတ်ဘုရားစားဖိုမှူး၏ ကိရိယာတန်ဆာပလာများဖြစ်သော မီးဖိုချောင်သုံးဓား၊ အနက်ရောင်ဒယ်အိုး၊ ယောက်ချိုနှင့် သံပန်းကန်လုံးတို့က သူ့ဘေးပတ်ပတ်လည်တွင် ပေါ်လာသည်။ နယ်ပယ်သခင်တိထိုက်က ရှေ့တစ်လှမ်းတိုးလိုက်ပြီး ပဉ္စအလွှာမှ စစ်မြေပြင်ထဲသို့ တစ်ဟုန်ထိုး ဝင်ရောက်လာသည်။</p> <p> </p> <p>“ ငရဲအကျဉ်းထောင်က မျိုးမစစ်တွေ ... မင်းတို့ရဲ့ နယ်ပယ်သခင်တိထိုက် ပြန်ရောက်လာပြီကွ ...”</p> <p> </p> <p>…</p> <p> </p> <p>ကမ္ဘာမြေအကျဉ်းထောင်၏ လေထုထဲတွင် ဓားအလင်းရောင်တစ်ခုက လေဟာနယ်ကို ဆုတ်ဖြဲလျက်ထွက်ပေါ်လာသည်။ မီးခိုးရောင်ဝတ်ရုံ ဝတ်ဆင်ထားသော အဘိုးအိုတစ်ယောက်က အက်ကွဲကြောင်းထဲမှ ထွက်လာသည်။ သူ၏မျက်လုံးများက ဓားစွမ်းအင်ကြောင့် အရောင်လက်နေသည်။ လက်မြှောက်လိုက်သည့်အခါ လက်ဖဝါး‌တွင် သေးငယ်သော မီးခိုရောင်ဓားလေးတစ်ချောင်း ဖြည်းညင်းစွာ လှည့်ပတ်နေသည်။ ဓားအသေးလေးဖြင့် ဆော့ကစားနေလျက် လူအိုကြီးက အဝေးသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။</p> <p> </p> <p>“ မဟာသူတော်စင်ကိုတောင် အဆင့်တက်သွားနိုင်စေတဲ့ဝိုင်လား... ဒီခံစားချက်ကို ရင်းနှီးနေတယ် ... အဲ့လူရဲ့ အမွေဆက်ခံသူများလား ... ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ် အဲ့လူနဲ့ ဆက်နွယ်နေတယ်ဆိုရင် သေရမယ်... အဲ့လူနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဘယ်သတင်းမှ ငရဲကမ္ဘာမှာ ထပ်ပေါ်လာလို့မဖြစ်ဘူး ...”</p> <p>မီးခိုးရောင်ဝတ်ရုံဖြင့် အဘိုးအို၏အသံက နူးညံ့နေသော်လည်း လေထုထဲတွင် မိုးခြိမ်းသံတစ်သံကဲ့သို့ ပေါက်ကွဲထွက်ပေါ်လာသည်။</p> <p> </p> <p>…</p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p>နတ်ဘုရားပျောက်ကွယ်တောင်တွင် ဝတ်ရုံအဖြူရောင်ဝတ်‌ထားသော အမျိုးသမီး၏ မျက်လုံးထဲတွင် စူးရှသောအကြည့်တစ်ခု ဖြတ်သန်းသွားသည်။</p> <p> </p> <p>ကျဆုံးနတ်ဘုရားလိုဏ်ဂူတွင် တင်ပျဉ်ခွေထိုင်နေသော ရွှေရောင်အရိုးခြောက်၏ သွေးနီရောင် တစ္ဆေမီးတောက်များက မျက်လုံးအိမ်ထဲတွင် ကခုန်နေသည်။</p> <p> </p> <p>မဟူရာဘုရားကျောင်တွင် လေထဲတွင် ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် အသက်ရှုသံတစ်ခုနှင့်ပြည့်လာပြီး ပတ်တီးများ။မြေပေါ်ပြုတ်ကျသွားသည်။</p> <p> </p> <p>…</p> <p> </p> <p>စမ်းချောင်းဝါ စားသောက်ဆိုင်ငယ်လေးတွင် ...</p> <p> </p> <p>ပုဖန်နှင့် စကားစမြည်ပြောနေသော စမ်းချောင်းဝါမဟာပညာရှိက “အို” ဟူသော အသံပြုကာ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်စဉ်တွင် မျက်ခေါင်းပေါက်တောင်ဝှေးကို မှီထားသော အကျဉ်းထောင် အရှင်သခင်ယင်းလုံက ရီဝေနေသောမျက်လုံးများကို ဖွင့်လိုက်သည်။</p> <p> </p> <p>တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သိမြင်မှုသစ်ပင်အောက်တွင်အိပ်နေသော ခွေးဘုရင်က သမ်းဝေလျက်နှင့် ပြောလ်ုက်သည်။</p> <p>“ ကြည့်ရတာ ငရဲအကျဉ်းထောင်က ဒီထက်ပိုပြီး မချုပ်တည်းထားနိုင်တော့ဘူးထင်တယ် ...”</p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p style="text-align: center;">***</p>


Save