Book List

<h2 style="text-align: center;">အခန်း (၃၀၄)</h2> <h2 style="text-align: center;">လီရွှမ်အောက်၏ အတွင်းနတ်ဆိုး</h2> <p> </p> <p> </p> <p>“ကိုယ်တော်ကို ကျိန်စာတိုက်တဲ့သူက အမှောင်သခင်ကြီးလား” ကောင်းကင်ဧကရာဇ်က ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓကို မေးလိုက်ပါတယ်။</p> <p>ကောင်းကင်ဧကရာဇ်ဟာ ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓရဲ့ ရုပ်ဆိုးပြီး သွေးဆုတ်နေတဲ့ မျက်နှာကြောင့် စိုးရိမ်စိတ် နည်းနည်းဝင်သွားပါတယ် ‘သူတောင် ဒီလောက်ခံစားနေရရင် ငါ ကျိန်စာတိုက်ခံရရင်လည်း ဒီလောက်ခံစားရမှာ ကျိန်းသေတယ်၊ အမှောင်သခင်ကြီးက ငါ့ကို ပစ်မှတ်မထားပါစေနဲ့’ ကောင်းကင်ဧကရာဇ်ဟာ စိတ်ထဲက ဆုတောင်းရုံကလွဲပြီး ဘာမှမတက်နိုင်ပါဘူး။</p> <p>ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓဟာ သက်ပြင်းချလိုက်ပါတယ် ‘ဟင်း... ဟုတ်တယ်၊ အမှောင်သခင်ကြီးရဲ့ ကျိန်စာက သိပ်မပြင်းပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ တာအိုနှလုံးသားကို တော်တော်လေး အနှောင့်အယှက်ပေးတယ်၊ ဒီလူက ကိုယ်တော်ကို ဆယ်နှစ်တိုင်း ကျိန်စာတိုက်နေတာ တော်တော်လေး မုန်းဖို့ကောင်းတယ်”</p> <p>ကောင်းကင်ဧကရာဇ်ဟာ တိတ်ဆိတ်သွားပါတယ် ‘ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓတောင် ဒီလိုဖြစ်နေရင် နတ်ဆိုးဧကရာဇ် ရူးသွပ်သွားတာ မဆန်းတော့ပါဘူး’</p> <p>“အရှင်မင်းကြီး နတ်ဘုရားရွေးချယ်ခုံ ကိစ္စကို တွေးပြီးပြီလား” ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓဟာ သက်သောင့်သက်သာ မဖြစ်မှုကို ဖိနှိပ်ပြီး မေးလိုက်ပါတယ်။</p> <p>ကောင်းကင်ဧကရာဇ်ဟာ အရက်ခွက်ကိုမြှောက်ပြီး အေးအေးဆေးဆေး ပြောလိုက်ပါတယ် “ကျုပ်တို့က နတ်ဘုရားရွေးချယ်ခုံကို ဗုဒ္ဓဂိုဏ်းနဲ့ အတူထိန်းချုပ်မယ်ဆိုရင် ကိုယ်တော်တို့ဗုဒ္ဓဂိုဏ်းက အနန္တကပ်ဘေးအတွင်းမှာ ကောင်းကင်ရုံးတော်ကို သစ္စာမဖောက်ပါဘူးလို့ အာမခံနိုင်လား”</p> <p>“လုံးဝအာမခံပါတယ်”</p> <p>“အနန္တကပ်ဘေးအတွင်းမှာ ဘယ်သူက ဆုံးဖြတ်ချက်ချမှာလဲ”</p> <p>“ဗုဒ္ဓဂိုဏ်းက ကောင်းကင်ရုံးတော်ကို ကူညီဖို့အသင့်ပဲ၊ ကပ်ဘေးပြီးသွားရင် ကိုယ်တော်တို့တွေ အင်မော်တယ်ကမ္ဘာရဲ့ နယ်မြေတွေကို ခွဲဝေယူကြတာပေါ့၊ ကောင်းကင်ဘုံကိုတော့ ကောင်းကင်ရုံးတော်ပဲ အုပ်ချုပ်ပါ”</p> <p>“ကောင်းပြီလေ၊ ကိုယ်တော်က ဒီလိုဆိုမှာတော့ ကျုပ်လည်း အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘူး”</p> <p>ကောင်းကင်ဧကရာဇ်ဟာ ပြုံးပြီး အရက်ခွက်ကို မြှောက်လိုက်ပါတယ်။ ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓကလည်း အရက်ခွက်ကို မြှောက်လိုက်ပါတယ်။ အင်အားစုနှစ်စုရဲ့ ခေါင်းဆောင်နှစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ပြုံးပြပြီး သဘောတူညီချက် ရသွားကြပါတယ်။</p> <p>ကျင့်ကြံခြင်းလိုဏ်ဂူအတွင်း။</p> <p>ဟန်ကျွယ်ဟာ ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓကို ငါးရက်ကျော် ကျိန်စာတိုက်တဲ့အတွက် သက်တမ်းက လျင်မြန်စွာ ဆုတ်ယုတ်လာပါတယ်။</p> <p>နှစ်တစ်သောင်း။</p> <p>နှစ်တစ်သိန်း။</p> <p>နှစ်တစ်သန်း။</p> <p>နှစ်ဆယ်သန်း။</p> <p>နှစ်ပေါင်း သန်းတစ်ရာ။</p> <p>ဟန်ကျွယ်ရဲ့ ဒွါရကိုးပေါက်ကနေ သွေးတွေ ယိုစီးကျလာပါတယ်။ ဟန်ကျွယ်ဟာ ကိုယ်ရေးအကျဉ်းချုပ်နဲ့ စာအိတ်တွေကို တစ်ချိန်တည်း စစ်ဆေးလိုက်ပါတယ်။</p> <p>[သင့်မိတ်ဆွေ တိထိုက်ပိုင်သည် နတ်ဆိုးများ တိုက်ခိုက်ခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။]</p> <p>[သင့်မိတ်ဆွေ ဂျိရှင်းရှန်သည် နတ်ဆိုးများ တိုက်ခိုက်ခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။]</p> <p>ဟန်ကျွယ်ဟာ ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓနဲ့ ပတ်သက်ပြီး စာအိတ်တစ်ခုမှ မတွေ့ရပါဘူး။ ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓက ဟန်ကျွယ်ရဲ့ နှစ်သန်းတစ်ရာ ကျိန်စာစွမ်းအားကို ကျောက်တောင်လို ကြံ့ကြံ့ခံထားတုန်းပါပဲ။</p> <p>ဟန်ကျွယ်ဟာ ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓ ဘာမှမဖြစ်လို့ စိတ်ပျက်ခြင်းမရှိဘဲ ဆက်ပြီးတော့ ကျိန်စာတိုက်ပါတယ်။ ဟန်ကျွယ်ဟာ သက်တမ်း ဆယ်ဘီလီယံလောက် သုံးပစ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားတာကြောင့် ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓကို အနည်းဆုံး နှစ်ဘီလီယံလောက် လက်ဆောင်ပေးသင့်တယ်လို့ တွေးလိုက်ပါတယ်။</p> <p>ဒီလိုနဲ့ အချိန်တွေ ကုန်ဆုံးသွားပြီး ဟန်ကျွယ်ရဲ့ မျက်နှာတစ်ခုလုံး သွေးတွေဖုံးလွှမ်းသွားပါတယ်။ ဝူတောက်ကျန့်သာ ဟန်ကျွယ်ရဲ့ ဒီအဖြစ်ကို မြင်တွေ့သွားရင် ကျိန်းသပေါက် ထအော်မှာပါ။</p> <p>သုံးရက်ကြာတဲ့အခါမှာတော့ ဟန်ကျွယ်ရဲ့ သက်တမ်းဟာ နှစ်ဘီလီယံထိ လျော့ကျသွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဘာစာအိတ်မှ တက်မလာသေးပါဘူး။</p> <p>ဒီအဖြစ်ကြောင့် ဟန်ကျွယ်ဟာ စိတ်ဓာတ်ကျလုနီးနီး ဖြစ်သွားပါတယ် ‘ဒီကတုံးကောင်က တော်တော်ကြမ်းတာပဲ၊ ငါ ဒီလောက် ကျိန်စာတိုက်တာတောင် အခုထိ ဘာမှမဖြစ်သေးဘူး’</p> <p>ဟန်ကျွယ်ဟာ စိတ်ထဲမှာ အခဲမကျေ ဖြစ်သွားပေမဲ့ သက်တမ်းသုံးတာ များသွားပြီမို့ ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓကို ကျိန်စာတိုက်တာ ရပ်လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီနောက် သုံးလေးရက်နားပြီး ရွှေဂဠုန်နတ်ဆိုးသခင်ကို ဆက်ပြီးတော့ ကျိန်စာတိုက်ပါတယ်။</p> <p>ဟန်ကျွယ်ရဲ့ သက်တမ်းက နောက်ထပ် နှစ်သန်းတစ်ရာ လျော့ကျသွားတဲ့ခါမှာတော့ ရွှေဂဠုန်နတ်ဆိုးသခင်ရဲ့ ပုံရိပ်ဟာ ဟန်ကျွယ်ရဲ့ လူမှုဆက်ဆံရေးထဲကနေ လုံးဝ ပျောက်ကွယ်သွားပါတော့တယ်။</p> <p>[သင့်ကျိန်စာစွမ်းအားကြောင့် သင့်ရန်သူ ရွှေဂဠုန်နတ်ဆိုးသခင်သည် ဝိညာဉ်ပေါက်ကွဲပြီး သေဆုံးသွား၏။]</p> <p>ဟန်ကျွယ်ရဲ့ နောက်ထပ်ပစ်မှတ်က နတ်ဆိုးဧကရာဇ်ပါ။</p> <p>ဟန်ကျွယ်ဟာ နတ်ဆိုးဧကရာဇ်ကို ကျိန်စာတိုက်ဖို့ နှစ်ဘီလီယံ သုံးပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓတုန်းကလိုပဲ ဘာစာအိတ်မှ တက်မလာပါဘူး။</p> <p>‘နတ်ဆိုးဧကရာဇ်က ပိုပြီးတော့ စွမ်းအားကြီးလာတာလား၊ ဒါမှမဟုတ် ရတနာတစ်ခုခုသုံးပြီး ငါ့ကျိန်စာစွမ်းအားကို ခုခံနေတာလား’ ဟန်ကျွယ်ဟာ မျက်နှာပေါ်သွေးတွေကို သုတ်ပစ်လိုက်ပြီး ရက်အနည်းငယ် အနားယူပါတယ်။</p> <p>ပြီးတော့မှာပဲ ဟန်ကျွယ်ရဲ့ နောက်ဆုံးရန်သူဖြစ်တဲ့ လီရွှမ်အောက်ကို ကျိန်စာတိုက်ပါတယ်။ ဟန်ကျွယ်ဟာ လီရွှမ်အောက်က နတ်ဆိုးဧကရာဇ်နဲ့ ကောင်းကင်တာအိုဗုဒ္ဓလိုများ စွမ်းအားကြီးလိမ့်မယ်လို့ မထင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် လီရွှမ်အောက်ကို ကျိန်စာတိုက်ဖို့ နှစ်ဘီလီယံသုံးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။</p> <p>ဟန်ကျွယ်ဟာ ခန္ဓာကိုယ် အခြေအနေ ပြန်ကောင်းမွန်လာတာနဲ့ လီရွှမ်အောက်ကို ဆက်ပြီးတော့ ကျိန်စာတိုက်ပါတယ်။ ဟန်ကျွယ်ရဲ့ သက်တမ်းက တစ်ဘီလီယံခွဲ လျော့ကျသွားတဲ့အတွက်မှာတော့ ဟန်ကျွယ် မြင်ချင်လှတဲ့ စာအိတ်တစ်အိတ်ကို မြင်လိုက်ရပါတယ်။</p> <p>[သင့်ကျိန်စာစွမ်းအားကြောင့် သင့်ရန်သူ လီရွှမ်အောက်သည် အတွင်းနတ်ဆိုး ဖြစ်ပေါ်လာ၏။]</p> <p>ဟန်ကျွယ်ဟာ ကျိန်စာတိုက်တာ ရပ်လိုက်ပါတယ်။ လီရွှမ်အောက်အတွက်က အတွင်းနတ်ဆိုး ဖြစ်ပေါ်တာနဲ့ လုံလောက်ပါပြီ။ ဆက်ပြီးတော့ ကျိန်စာတိုက်လို့လည်း ဒီထက် ထူးခြားလာမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီကျိန်စာတိုက်တာက ဂိမ်းကစားသလိုပါပဲ။ ရလဒ်ကောင်းတုန်း ရပ်ထားသင့်ပါတယ်။</p> <p>ဟန်ကျွယ်ဟာ သူ့ရန်သူတွေကို ဆယ်နှစ်တစ်ကြိမ် ပုံမှန်ကျိန်စာတိုက်ပြီး နှစ်တစ်ထောင်တိုင်းမှာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ကျိန်စာတိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီနောက် ဟန်ကျွယ်ဟာ ဝိညာဉ်စွမ်းအားကို လှည့်ပတ်ပြီး သူ့ဒဏ်ရာတွေကို ကုသပါတယ်။</p> <p>အင်မော်တယ်ကမ္ဘာ၊ တောအုပ်တစ်အုပ်အတွင်း။</p> <p>လီရွှမ်အောက်ဟာ သစ်တစ်ပင်အောက်မှာထိုင်ပြီး  ဝိညာဉ်စွမ်းအားကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ လှည့်ပတ်နေပါတယ်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာလည်း သတ်ဖြတ်ငွေ့တွေ အပြည့် ဖြစ်နေပါတယ်။ လီရွှမ်အောက်ဟာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို စစ်ဆေးရင်း မျက်နှာပျက်သွားသလို မျက်မှောင်လည်း ကြုတ်သွားပါတယ်။</p> <p>လီရွှမ်အောက်နဲ့ မနီးမဝေးမှာ ဓားတာအိုကို သုံးသပ်နေတဲ့ ဟွမ်ဂျိဟောင်ဟာ မျက်လုံးပွင့်လာပြီး လီရွှမ်အောက်ကို တအံတဩ ကြည့်လိုက်ပါတယ်။</p> <p>“ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆရာသခင်” ဟွမ်ဂျိဟောင်က မေးလိုက်ပါတယ်။ ဟွမ်ဂျိဟောင်ဟာ လီရွှမ်အောက်ရဲ့ တပည့်ဖြစ်လာကတည်းက သူ့ဘဝကလည်း အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားပါတယ်။ လီရွှမ်အောက်ရဲ့ ဦးဆောင်သင်ကြားမှုအောက်မှာ ဟွမ်ဂျိဟောင်ရဲ့ ဓားတာအိုဟာ ပိုပိုပြီးတော့ စွမ်းအားကြီးလာပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဟွမ်ဂျိဟောင်ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ လီရွှမ်အောက်က အသန်မာဆုံး ဓားအင်မော်တယ်လို့ မှတ်ယူထားပါတယ်။</p> <p>ဒီအချိန်မှာပဲ လီရွှမ်အောက်ဟာ ရုတ်တရက် မျက်လုံး ဖွင့်လိုက်ပါတယ်။ လီရွှမ်အောက်ရဲ့ မျက်ဆံတွေဟာ နီရဲနေပြီး နဖူးမှာလည်း ထူးဆန်းတဲ့ ငွေရောင်သင်္ကေတတွေ ပေါ်လာပါတယ်။</p> <p>ဟွမ်ဂျိဟောင်ဟာ လီရွှမ်အောက်ရဲ့ အကြည့်နဲ့ မျက်နှာချင်း ဆိုင်မိသွားတဲ့အခါ နှလုံးခုန်မြန်သွားပြီး သတ်ဖြတ်ငွေ့ကို ခံစားလိုက်ရပါတယ် ‘ဆရာသခင်က ငါ့ကို သတ်ချင်နေတာလား... မဟုတ်ဘူး... ဆရာသခင်က ငါ့ကို သတ်ချင်နေတာ မဟုတ်ဘူး’</p> <p>“လီတောက်ခုံး... ငါ မင်းကို အနိုင်ယူပြမယ်” လီရွှမ်အောက်ဟာ သူ့ဘာသာ ရေရွတ်လိုက်ပါတယ်။</p> <p>‘လီတောက်ခုံး...’ ဟွမ်ဂျိဟောင်ဟာ စွမ်းအားကြီးမားပြီး ရွတ်နောက်တက်တဲ့ သူ့ဆရာဦးလေးကို မျက်စိထဲ မြင်ယောင်မိသွားပါတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့တစ်ခေါက်က ဟွမ်ဂျိဟောင်ကို လီတောက်ခုံးက သင်ခန်းစာတစ်ခု သင်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒီသင်ခန်းစာကြောင့် ဟွမ်ဂျိဟောင်ရဲ့ တာအိုနှလုံးသားဟာ ပြိုလဲလုနီး ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။</p> <p>‘ဆရာသခင်နဲ့ ဆရာဦးလေးက စွမ်းအားချင်း အတူတူပဲနဲ့တူတယ်၊ ဒါကြောင့် ဆရာသခင်က ဆရာဦး‌လေးကို အနိုင်မယူနိုင်တာ ဖြစ်ရမယ်’</p> <p>“ဆရာသခင်... ဘာဖြစ်လို့လဲ” ဟွမ်ဂျိဟောင်က ဂရုတစိုက် မေးလိုက်ပါတယ်။</p> <p>လီရွှမ်အောက်ရဲ့ မျက်လုံးတွေဟာ ပြန်ကြည်လင်သွားပြီး ဟွမ်ဂျိဟောင်ကို ခေါင်းခါပြလိုက်ပါတယ် “ငါ ဘာမှမဖြစ်ဘူး၊ ဓားတာအိုကိုသာ ဆက်သုံးသပ်ချည်” အဲဒီနောက် လီရွှမ်အောက်ဟာ မျက်လုံး ပြန်မှိတ်လိုက်ပါတယ် ‘သေစမ်း... ငါ့ကို ဘယ်သူ ကျိန်စာတိုက်နေတာလဲ၊ အမှောင်သခင်ကြီးလား’</p> <p>လီရွှမ်အောက်ဟာ သူ့ကို ဘယ်သူကျိန်စာတိုက်လဲဆိုတာ စဉ်းစားမရပါဘူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ လီရွှမ်အောက် ရန်စထားတဲ့သူတွေက တော်တော်လေး နည်းလို့ပါ။</p> <p>‘ကောင်းကင်ဧကရာဇ်များလား... မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ ကောင်းကင်ဧကရာဇ်နဲ့ လီတောက်ခုံးက မိတ်ဆွေတွေ၊ ကောင်းကင်ဧကရာဇ်သာ ငါ့ကို ဒုက္ခပေးချင်ရင် လီတောက်ခုံးကနေတစ်ဆင့် ပြဿနာရှာခိုင်းလို့ရတာပဲ’</p> <p>လီရွှမ်အောက်ဟာ သူ့ကို ကျိန်စာတိုက်တဲ့လူကို တွက်ချက်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကံဆိုးစွာပဲ အဖြေက ထွက်မလာပါဘူး။</p> <p>လီရွှမ်အောက်ကို စိတ်အနှောင့်အယှက် အပေးဆုံးကတော့ အတွင်းနတ်ဆိုး ဖြစ်ပေါ်လာတာပါ။ လီရွှမ်အောက်ဟာ အရင်ကတည်းက သူ့ဂိုဏ်းတူအစ်ကိုကို တော်တော်လေး မနာလို ဖြစ်နေတာပါ။ ဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှာ ကျိန်စာစွမ်းအားက မနာလိုဖြစ်မှုကို နောက်တစ်ဆင့် မြှင့်ပေးလိုက်တဲ့အတွက် အခုလိုမျိုး အတွင်းနတ်ဆိုး ဖြစ်သွားတာပါ။</p> <p>အတွင်းနတ်ဆိုးက လီရွှမ်အောက်ကို လီတောက်ခုံးနဲ့ တိုက်ခိုက်ဖို့ ဖြားယောင်း‌ သွေးဆောင်နေပါတယ်။</p> <p>လီရွှမ်အောက်ဟာ တွေးလေလေ စိတ်မချမ်းသာလေလေ ဖြစ်လာပြီး စိတ်လေးလာပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ဒီတစ်ခေါက် အနန္တကပ်ဘေးက အရင်တုန်းက အနန္တကပ်ဘေးတွေနဲ့ မတူဘဲ ကပ်ဘေးထဲ ဝင်ပါတဲ့ အင်အားစုတွေ များတဲ့အပြင် နောက်ကွယ်ကနေလည်း လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်တဲ့ လူတစ်ယောက်က အင်အားစုတွေနဲ့ အနန္တကပ်ဘေးကို ခြယ်လှယ်ကြိုးကိုင်နေလို့ပါပဲ။</p> <p>ဒီလိုနဲ့ ဥတုရာသီ ပုံမှန်လည်ပတ်ပြီး အချိန်တွေ တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံးသွားပါတယ်။</p> <p>လီရွှမ်အောက်ကို ကျိန်စာတိုက်ပြီးကတည်းက ဟန်ကျွယ်ဟာ ကြိုးကြိုးစားစား ကျင့်ကြံအားထုတ်ပါတယ်။ အနန္တကပ်ဘေးမှာ အင်မော်တယ်ဧကရာဇ် စတုတ္တအဆင့်က ဘာမှမဟုတ်သေးပါဘူး။ ဒါကြောင့် ဟန်ကျွယ်ဟာ အင်မော်တယ်ဧကရာဇ် နဝမအဆင့်ကို အမြန်ဆုံး ရောက်ချင်နေပါပြီ။</p> <p>ထုန်ကျန့်ကမ္ဘာကလည်း လျင်မြန်စွာ တိုးတက်လာပါတယ်။ အင်မော်တယ်ကမ္ဘာက ပြန်လာတဲ့သူတွေဟာ ဂိုဏ်းကိုယ်စီ တည်ထောင်ကြတာကြောင့် ထုန်ကျန့်ကမ္ဘာရဲ့ ကျင့်ကြံမှုအဆင့်အတန်းဟာ ပိုပိုတိုးတက် ထွန်းကားလာပြီး ကံတရား အထောက်အပံ့ကလည်း တစ်နေ့တစ်ခြား တိုးပွားလာပါတယ်။</p> <p>ဟန်ကျွယ်ကို မျက်နှာလုပ်ချင်တဲ့ ဝတ်ရုံဖြူဗုဒ္ဓဟာ ဟန်ကျွယ်ရုပ်တုကို ထုန်ကျန့်ကမ္ဘာအနှံ့ ဖြန့်ကျက်ပြီး ထုန်ကျန့်ကမ္ဘာရဲ့ နတ်ဘုရားအဖြစ် ရှိခိုးပူဇော်ခိုင်းပါတယ်။ ဒီလုပ်ရပ်ကြောင့် ထုန်ကျန့်ကမ္ဘာရဲ့ ကံတရား အထောက်အပံ့ဟာ ဟန်ကျွယ်ပေါ် သက်ရောက်ပြီး ဟန်ကျွယ်ဟာ အနန္တကပ်ဘေးထဲ မဝင်ရဘဲ ကံတရား အထောက်အပံ့ တိုးတက်လို့ လာပါတယ်။</p> <p>နှစ်လေးဆယ်ကြာပြီးနောက်။</p> <p>ဒီနေ့မှာတော့ ဟန်ကျွယ်ဟာ ကြမ္မာဆိုးစာအုပ်ကို ပြန်သိမ်းလိုက်ပြီး ကျင့်ကြံခြင်းလိုဏ်ဂူထဲက ထွက်လာပါတယ်။ တိတ်ဆိတ်ဂိုဏ်းရဲ့ တပည့်တွေကတော့ ကျင့်ကြံတာမဟုတ်ရင် အသွင်တူ လက်ရည်စမ်းပွဲထဲမှာ တိုက်ခိုက်နေကြပါတယ်။</p> <p>ထူလင်းအာနဲ့ လီယောင်ကတော့ အတူထိုင်ပြီး အသွင်တူလက်ရည်စမ်းပွဲထဲ ဝင်နေပါတယ်။ ထူလင်းအာဟာ ဘိုးဘေးမှော်ဆရာမျှော်စင်ကို ရပြီးကတည်းက အတော်လေး အစွမ်းထက်လာပါတယ်။ အင်မော်တယ်ဧကရာဇ်ကလွဲရင် ဘိုးဘေးမှော်ဆရာမျှော်စစ်ရဲ့ ခံစစ်ကို ဘယ်သူမှ မချိုးဖျက်နိုင်ပါဘူး။ လီယောင်နဲ့ မုရုံချီဟာ ဒီကိစ္စကို အယုံအကြည်မရှိဘဲ ထူလင်းအာကို မကြာခဏ စိန်ခေါ် တိုက်ခိုက်လေ့ရှိပါတယ်။</p> <p>ဟန်ကျွယ်ရဲ့ ‌ရောင်ဝါကို ခံစားမိတာကြောင့် ငရဲနက်နတ်ဆိုးသခင်ဟာ ဟန်ကျွယ်ရှေ့မှာ ရုတ်တရက် ပေါ်လာပြီး ပြောလိုက်ပါတယ် “ဂိုဏ်းချုပ်... နွေဦးပင်လယ်က လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်နေတယ်”</p> <p>မြန်မာပြည် ငြိမ်းချမ်းပါစေ။</p> <p> </p> <p> </p> <p style="text-align: center;">***</p>


Save