Book List

<h2 style="text-align: center;">ပြိုင်ဘက်ကင်းဖို့ သေမှဖြစ်မယ် (ယဲ့နင်)</h2> <h2 style="text-align: center;">မူရင်းစာစဉ်- 再不让我死，我就真无敌了免费</h2> <h2 style="text-align: center;">ဘာသာပြန်-Action Sharp<br />  </h2> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p>အင်မော်တယ်ကမ္ဘာသို့ ကူးပြောင်းရောက်ရှိလာပြီးနောက်…<br /> ယဲ့နင်…ကံမ္မကောင်းခြင်းများ ပြည့်စုံနေခဲ့လေပြီ။ သေလွန်ပြီးနောက် ကောင်းကင်ဧကရာဇ် ဖြစ်မည့်လူသား။<br /> <br /> ယဲ့နင်: “ဒါ သေလမ်းရှာဖို့ အချိန်ကောင်းပဲ”<br /> <br /> ကျိုးဧကရီ: “ယဲ့နင်က ငါ့ရဲ့ဝိဉာဉ်ဖက်ပဲ။ သူသေရင်ငါလဲလိုက်သေမှာ”<br /> <br /> အထက်ဘုံမှအင်မော်တယ်အကြီးအကဲချုပ်: “သေမျိုးကမ္ဘာက အေးစက်ပြီးမည်းမှောင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အရှင်ယဲ့ကတော့ နွေးထွေးလင်းဖြာတဲ့ တစ်ဦးတည်းသောမီးအိမ်ရှင်ပဲ။ ငါသူ့ကို အစွမ်းရှိသမျှ ကာကွယ်ရမယ်”<br /> <br /> အခြားလူများ: “ပြီးပြည့်စုံတဲ့လူဆိုတာ မရှိဘူး။ ဒါပေမဲ့ အရှင်ယဲ့ကတော့ ခြွင်းချက်ပဲ။ သူက အစစ်အမှန်သူတော်စင်လေးပဲ”<br /> <br /> ယဲ့နင်: “ဟေ့လူတွေ ငါက ဘာလို့သေလို့မရဘူးလဲ။ ငါသေရင် ပြိုင်ဘက်ကင်းပြီဆိုနေ…”<br />  </p> <p> </p> <p> </p> <p style="text-align: center;">***<br />  </p> <p> </p> <p> </p> <h2 style="text-align: center;">Eng name: If I die, I will be invincible.</h2> <p> </p> <h2 style="text-align: center;">အခန်း (၁)</h2> <h2 style="text-align: center;">သေလျှင်ပြိုင်ဘက်ကင်းပြီ<br />  </h2> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p>မဟာကျိုးဧကရာဇ်တိုင်းပြည်၊ ရှန်းကျင်းနန်းမြို့တော်။<br /> <br /> အလွန်ခမ်းနားကြီးကျယ်သော နန်းတော်ဝင်းအတွင်းတွင်…<br /> အပြာရောင်ဝတ်စုံနှင့် လူငယ်တစ်ယောက် မျက်လုံးမှိတ်လျှက်ငြိမ်သက်စွာရပ်နေသည်။<br /> <br /> “ဒီတော့ ငါဒီလိုပဲ ဘ၀ကူးလာတယ်ပေါ့”<br /> သူ့နာမည်က ယဲ့နင်။ အရင်ကမ္ဘာတွင် လစာကောင်းသော အလုပ်သမားတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး အလုပ်ပိတ်ရက် အမူးလွန်ရာမှ မမျှော်လင့်ပဲ အခြားကမ္ဘာသို့ ကူးပြောင်းရောက်ရှိလာခြင်းပင်။<br /> <br /> သူ့ခန္ဓာကိုယ် မူလပိုင်ရှင်၏ မှတ်ဉာဏ်များကို လက်ခံနေရင်း ယဲ့နင် ကမ္ဘာသစ်အကြောင်း လေ့လာနေသည်။<br /> <br /> ဤကမ္ဘာ၏ ပုံစံက သုံးပြည်ထောင်ခေတ်နှင့် တစ်နည်းတစ်ဖုံ ဆင်တူသည်။ ပြည်ထောင်များကို အုပ်ချုပ်သော ဘုရင်များရှိသလို တစ်တိုင်းပြည်လုံးအုပ်စိုးသော ဧကရာဇ်တစ်ပါးရှိပြီး ကောင်းကင်၏သားတော်၏ဟု တင်စားကြသည်။ ပြည်ထောင်ကိုးခု အချင်းချင်းစစ်မက်ဖြစ်ပွားပြီးနောက် ပြည်ထောင်ခြောက်ခုအဖြစ် ပေါင်းစည်းသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။<br /> <br /> ထိုပြည်ထောင်ခြောက်ခုမှာ ချီ၊ ချူ၊ ဝေ့၊ ဝူ၊ ချင် နှင့် ယန်ပြည်ထောင်တို့ပင်။<br /> ပြည်ထောင်ခြောက်ခုသည် အမြဲတမ်း ရည်မှန်းချက်ကြီးမားပြီး မဟာဧကရာဇ်ဖြစ်ရန်တာဆူနေကြသည်။<br /> <br /> ထိုပြည်ထောင်ခြောက်ခု၏ နောက်ကွယ်တွင်တော့ ဧရာမဂိုဏ်းကြီးက ဩဇာလွှမ်းမိုးနေသည်။<br /> <br /> အင်မော်တယ်ဂိုဏ်း…။ ထိုနေရာတွင် သန်မာသူများနေထိုင်ကြသည်။ သန်မာသူများဆိုသည်မှာ တိမ်လွှာကိုစီး၊ တိမ်ညွန့်ကိုစားသော အင်မော်တယ်များပင်ဖြစ်သည်။ တောင်တွေကိုရွှေ့၊ ပင်လယ်ကို မှောက်သွန်၊ မိုးနှင့်လေကို စေခိုင်းနိုင်သော ကြေက်မက်ဖွယ်တန်ခိုးရှင်များပင်တည်း။<br /> <br /> အတိုချုပ်သော် ဤကမ္ဘာသည် ရူးလောက်အောင်အန္တရာယ်များသည်။<br /> <br /> ယဲ့နင်တို့လို သာမန်လူများဆိုသည်မှာ တန်ခိုးရှင်တို့ နှာချေလျှင်ပင် သေသွားနိုင်သော ပုရွက်ဆိတ်များပင်။<br /> <br /> သို့သော် ယဲ့နင်ကတော့ လုံး၀ကြောက်ရွံ့ခြင်းမရှိပါ။<br /> အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော သူ့မှာ အပိုဆု ပါသောကြောင့်ပင်ဖြစ်၏။<br /> ကမ္ဘာကူးလာသူတစ်ယောက်အနေဖြင့် အပိုဆုပါလာရမည်မှာ ထုံးစံပင်မဟုတ်လော။<br /> <br /> သူ၏ အပိုဆုကတော့ အလွန်ရိုးရှင်းကြမ်းတမ်းလွန်းလှသည်။ ရိုးရှင်းလွန်းသောကြောင့် စကားလုံးအနည်းငယ်နှင့်ပင် ရှင်းပြနိုင်သည်။<br /> <br /> “သေလျှင်ပြိုင်ဘက်ကင်းပြီ”<br /> <br /> ဒါပဲဖြစ်သည်။ သူ၏ဆုလဘ်က ထိုသို့ထိုနှယ် တုံးတိတိကြီးပင်။ ဤဘ၀မှာ သေဆုံးသွားလျှင် ဘ၀အဆက်ဆက် စုဆောင်းခဲ့သမျှ ကံမ္မကံကောင်းခြင်းများ ပြီးပြည့်စုံသွားပြီဖြစ်ပြီး ကောင်းကင်ဧကရာဇ်အဖြစ်သို့ တက်လှမ်းရောက်ရှိသွားပေတော့မည်။<br /> <br /> ကောင်းကင်ဧကရာဇ်။ အထွတ်အထိပ် တန်ခိုးရှင်။<br /> သူ့မှတ်ဉာဏ်များအရ ကောင်းကင်ဧကရာဇ် ရှစ်ပါးရှိပြီး တစ်ဦးချင်းစီကလည်း သောက်ကြမ်းကြီးတွေပင်။<br /> <br /> သို့ဖြစ်ရာကား ယဲ့နင် ယခုပင် ကြိုးဆွဲချလိုက်ပါက အနိစ္စသဘောနှင့် ကိစ္စချောပြီး ကောင်းကင်ဧကရာဇ် တန်းဖြစ်ရောမဟုတ်ပါလော။<br /> ဒါပေါ့။ ထိုမျှ ပြီးပြည့်စုံသောဘ၀ကို ရရှိရန် ကန့်သတ်ချက်များတော့ ရှိသည်ပင်။<br /> <br /> မိမိကိုယ်ကိုယ် သတ်သေခြင်းမပြုရ။<br /> ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အဆုံးစီရင်ခြင်းသည် တားမြစ်ထားသောအရာဖြစ်ပြီး ကံမ္မကောင်းခြင်းများအား လက်ခံယူနိုင်မည်မဟုတ်ချေ။<br /> <br /> ဖြတ်လမ်းမရှိဟု ထင်ရသည်။<br /> သို့သော် ယဲ့နင်အမြင်တွင်တော့…<br /> “ဒါက စာမဖွဲ့လောက်ပါဘူး”<br /> <br /> သူပြုံးလိုက်သည်။ သေဖို့ခက်တယ်တဲ့လား။<br /> ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတ်လို့မရလျှင် တခြားလူတွေ သတ်အောင် ကိုယ့်သေလမ်းကိုယ်ရှာလို့ရသည်မဟုတ်လော။<br /> ဤကမ္ဘာလို အန္တရာယ်တောထဲတွင် ပိုတောင်လွယ်သေးသည်။ ဘယ်နေရာမှာပဲ သွားပြဿနာရှာရှာ ခေါက်ကနဲ သေသွားနိုင်သည်မဟုတ်လော။<br /> <br /> “လက်စသပ်တော့ ပြိုင်ဘက်ကင်းဖို့ ဒီလောက်တောင် လွယ်သကိုး”<br /> နှလုံးသားထဲတွင် ကြည်နူးမှုကြောင့် ယဲ့နင် ပြုံးဖြီးဖြီးဖြစ်နေသည်။<br /> <br /> ကောင်းကင်ဧကရာဇ်တဲ့ ငါ့ကောင်ရေ။ သောက်ကျိုးနည်း။<br /> ထိုအကြောင်းစဉ်းစားနေစဉ် သူ့နောက်မှ ရှတတအသံတစ်ခုကို ကြားလိုက်ရသည်။<br /> <br /> “သခင်လေးယဲ့၊ လွှတ်တော်ကိုသွားဖို့ အချိန်ရောက်ပါပြီ”<br /> ယဲ့နင်လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ အစိမ်းရောင်ဝတ် မိန်းမစိုးတစ်ယောက်ကို မြင်လိုက်ရသည်။<br /> <br /> ထိုအခါမှ သူ့သရုပ်မှန်ကို သူ ပြန်သတိရသွားသည်။<br /> ယဲ့နင်၊ မဟာကျိုးပြည်ထောင်၏ အလယ်အလတ်စာပေပညာရှင်။ တံဆိပ်တုံးအရာရှိ။<br /> <br /> သူကဲ့သို့ အရာရှိငယ်လေးများသည် နန်းတွင်းညီလာခံကဲ့သို့ အစည်းအဝေးကြီးများကို တက်ရောက်ရန် အဆင့်အတန်းမမှီပါချေ။ သို့သော် သူ့လိုစာပေပညာရှင်ကတော့ ခြွင်းချက်ဖြစ်သည်။<br /> ဧကရာဇ်က အမိန့်တော်ချမှတ်သည့်အခါ၊ သို့တည်းမဟုတ် စီရင်ချက်ချသည့်အခါမျိုးတွင် တံဆိပ်တုံးအရာရှိက ပြန်တမ်းစာရွက်များအပေါ် တော်ဝင်ချိတ်တံဆိပ် ခတ်နှိပ်ပေးရလေသည်။<br /> <br /> ထိုရာထူးကြောင့်ပင် ယဲ့နင်သည် နန်းတွင်းအရေးအခင်းကြီးများကို အတွေ့အကြုံရှိခဲ့သည်။<br /> သို့သော် ယနေ့နံနက်ကတော့ ယခင်ထက်ပို ထူးခြားပေလိမ့်မည်။<br /> <br /> အစိမ်းရောင်ဝတ် အထိန်းတော်ကြီး၏ မျက်ခုံးနှစ်ခု တင်းကြပ်စွာကြုတ်နေမှုအား တွေ့မြင်နိုင်သည်။<br /> <br /> ငါမှတ်မိပြီ။ ဒီနေ့က ခြောက်ပြည်ထောင် အစည်းအဝေးနေ့ပဲ။<br /> ယခင်မှတ်ဉာဏ်များကြောင့် ယဲ့နင်၏ နှလုံးသည်ပင် ခုန်လှုပ်လာသည်။<br /> “အထက်လူကြီးတွေရော ဘာပြောသေးလဲ”<br /> <br /> အစိမ်းရောင်ဝတ်အထိန်းတော်က ခါးသီးစွာခေါင်းခါပြသည်။<br /> <br /> "အားလုံး ရေငုံနှုတ်ပိတ်နေကြတယ်"<br /> <br /> ယဲ့နင် မအံ့ဩပါ။<br /> ခြောက်ပြည်ထောင် ဖြစ်တည်လာခြင်းသည်ပင် ပြည်ထောင်စုထဲမှ အင်အားစုများသက်သက်ကြောင့်မဟုတ်ပဲ နောက်ကွယ်မှ ထောက်ပံ့ပေးနေသော လက်မည်းကြီးဖြစ်သော အင်မော်တယ်ဂိုဏ်းကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။<br /> <br /> ထိုလက်မည်းကြီးသည် ခြောက်ပြည်ထောင်ကို စစ်တုရင်ကွက်များကဲ့သို့၊ တိုင်းသူပြည်သားများကို ကျားစေ့များကဲ့သို့ သဘောထားကာ ရွှေ့ချင်သလိုရွှေ့ပြီး ပြီးပြည့်စုံသည့် အာဏာကို ပိုင်ဆိုင်ရယူလိုနေခြင်းဖြစ်သည်။<br /> ဤတစ်ကြိမ် အောင်မြင်ခဲ့လျှင် ထို နောက်ကွယ်မှ လက်မည်းကြီးအတွက် အခွင့်ကောင်းတစ်ခု ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။<br /> <br /> အတိတ်ကကမ္ဘာသည် စည်းလုံးညီညွတ်ခဲ့၏။ ကုန်းမြေတိုက်ကြီးတစ်ခုတည်းအဖြစ်သာတည်ရှိပြီး ဧကရာဇ်တစ်ပါးတည်း အကြွင်းမဲ့စိုးစံသည်။ သို့သော် ယခုခေတ်အခါသမယတွင် ကုန်းမြေတိုက်ကြီး ခြောက်ခု(သို့မဟုတ်) ခြောက်ပြည်ထောင် ကွဲထွက်နေပြီးဖြစ်သည်။ ယနေ့တွင် နောက်ကွယ်မှလက်မည်းကြီးသည် ယန်ပြည်ထောင်အုပ်ချုပ်သူ လီအိမ်တော်အား ပံ့ပိုးပေးနေသည်။ သူတို့က ယန်ပြည်ထောင်ကို ထက်ဝက်ပိုင်းကာ အုပ်ချုပ်လိုပြီး ကျင်းနိုင်ငံ ထူထောင်ချင်နေသည်။<br /> <br /> ထိုအကြံအစည်သာအောင်မြင်သွားလျှင် ခြောက်ပြည်ထောင်ခေတ်မှ ခုနှစ်ပြည်ထောင်ခေတ် ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။<br /> <br /> ထိုအခါ ပြည်သူများသည် မဟာကျိုးမင်းဆက်ကို စိတ်ကုန်သည်ထက် စိတ်ကုန်သွားကြပေလိမ့်မည်။ ပြည်သူများအားလုံး စိတ်ဓါတ်ကျဆင်းသွားကြပေလိမ့်မည်။ နဂိုကတည်းက ချည့်နဲ့နေသော လူသားတို့၏ ကံကြမ္မာသည်လည်း ပြင်းပြင်းထန်ထန် ချို့တဲ့သွားပေတော့မည်။<br /> <br /> ကံကောင်းခြင်းများ ဆိတ်သုဉ်းသွားပြီး တိုင်းပြည်၏ ကံကြမ္မာရွှေနဂါးကြီး ပြိုလဲသွားသည့်အခါ မဟာကျိုးမင်းဆက်၏ အဆုံးသတ် နိဌိတံချိန်လည်း ရောက်ရှိလာပေတော့မည်။<br /> ဒါကို နန်းတွင်းထဲရှိ မှူးမတ်၊ ပညာတတ်၊ ကုန်သည်၊ အထိန်းတော်၊ အစေခံမကျန် အကုန်သိထားပြီးဖြစ်သည်။<br /> သူတို့ထဲတွင် တရားမျှတလိုသူများရှိသော်လည်း ယခုအချိန်တွင်တော့ ရေငုံနှုတ်ပိတ်နေရုံသာ တတ်နိုင်ကြတော့သည်။<br /> လာလတ္တံ့သော ကံကြမ္မာအား ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်ရန် အဓ္ဓိပါယ်မရှိတော့ချေ။<br /> <br /> နိုင်ငံရေးအခြေအနေက ထိုသို့ ဖြစ်နေသည့်အပြင် အင်မော်တယ်ဂိုဏ်းသည်လည်း အလွန်ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သည်ဟု ကျော်ကြား၏။ သူတို့သည် ပိုးမွှားများကဲ့သို့ တစိမ့်စိမ့် ထိုးဖောက်သည်။ အသားလှီးဓါးကဲ့သို့ ပါးပါးချင်းလှီးယူသည်။ ယခုအချိန်သည် သူတို့၏ အသေချာဆုံးအောင်ပွဲပင်ဖြစ်သည်။ ဘယ်သူက ဘာတတ်နိုင်ဦးမည်နည်း။<br /> <br /> ထိပ်တန်းမှူးမတ်ကြီးများပင်လျှင် တစ်ဆင့်ချင်း ဆုတ်ခွာပေးရုံသာ တတ်နိုင်တော့သည်။<br /> ယနေ့ နံနက် ညီလာခံသည် သေချာသော အဆုံးသတ်ရှိနေပြီးဖြစ်သည်။ မဟာကျိုးမင်းဆက် ကျဆုံးခြင်း၏ အစဟုပင်ဆိုနိုင်လေသည်။<br /> <br /> ယဲ့နင် ရွှေနန်းတော်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။<br /> မြင်တွေ့ရသမျှသော အရပ်ဘက်၊ စစ်ဘက် အရာရှိများ၏ မျက်နှာထားသည် ရွှံ့ရုပ်ကြီးများကဲ့သို့ မှုန်တည်နေပြီး မည်သည့်ခံစားချက်ကိုမျှ မတွေ့ရချေ။ ဒါက စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကြိုတင်ပြင်ဆင်လာခဲ့ပြီဖြစ်ကြောင်း သိသာစေသည်။<br /> မိမိအကျိုးစီးပွားကို ကာကွယ်ရန်အတွက် အရာရှိကြီးများနှင့် ဝန်ကြီးအများစုသည် အင်မော်တယ်ဂိုဏ်းနှင့် ခြောက်ပြည်ထောင်၏ ဩဇာကို မဖယ်ရှားဝံ့ကြချေ။<br /> <br /> ညီလာခံရင်ပြင်၏ တစ်ထောင့်တစ်နေရာတွင် ကျောက်စိမ်းတံဆိပ်တုံးလေးကိုင်ကာ ယဲ့နင် မထင်မရှား ရပ်နေသည်။<br /> အခြေအနေကို အကဲခတ်ရင်း သူ့မျက်လုံးများက တလက်လက်တောက်ပလာသည်။<br /> “ဒါ သေလမ်းရှာဖို့ အချိန်ကောင်းပဲ”<br />  </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p style="text-align: center;">***</p>


Save